“Een broodje, we gaan even een broodje eten” hoor ik al een tijdje om mij heen zoemen. Om vervolgens gewoon een plastic zak met een halfje bruin van de Appie...
Mijn verwarde professor zoon Stijn is weer eens zijn vers gebakken stapeltje volkorenbrood vergeten. Een regelrechte hongersramp voor twee. Wij komen te laat de wachtende, geduldige brooddoos, op een totale...
Wat een verwarring, chaos hier, gekkenhuis gewoon, kom daar maar eens uit. Net man Peter in totale verstomming gebracht door te melden dat ik nu écht eindelijk de perfecte kleur...
