WANTED: Bezorgers, bij voorkeur “alive”
We hebben er al wat versleten in de loop der jaren met de ontbijtservice: Leuke bezorgers. Niet omdat we zulke afschuwelijke werkgevers zijn (??) maar in het weekend op onchristelijke tijden gezellig met opgewekt gezicht ontbijten overhandigen gaat niet iedereen in de koude kleren zitten. Het eerste slachtoffer van de reeks bezorgers was een hoofdprijs, net van school met net zijn rijbewijs en nog niet weten wat te doen in het leven. Een lange dunne spijker nog met enorme blauwe ogen, die bij de inkoop bij de Bonte Koe altijd extra bonbonnetjes toegestopt kreeg en klanten belden voor zijn rekeningnummer voor de fooi die ze vergeten waren op moment van ontbijtbezorging. Hoogtepunt met hem was toch wel een muis in de geactiveerde ventilator van onze bedrijfsauto waardoor er gemalen muis naar binnen geblazen werd, ik bespaar je verdere details, en we deze door een garage vakkundig hebben moeten laten uitpulken.
Wegens overschot aan hersencapaciteit hebben we deze toch richting goede opleiding het nest uit geduwd en volgden daar een nieuwe opmerkelijke reeks, van een dame die de snelweg niet op durfde en haar man dus al drie dagen braaf meereed, wat zij na drie dagen huilend opbiechtte, daarna een goede bekende van ons, knappe verschijning, soort Prince-look a like, maar dan zonder make up en hoge gilletjes maar dat bleek een Cold Case gevalletje te zijn en zien we die 12 jaar niet meer terug. De volgende was een via via, één die niet had misstaan als vrouw van George Clooney, zo prachtig was ze. Iedere morgen kwam ze binnen of ze er al drie uur styling op had zitten, over representatief gesproken, neem daar es een voorbeeld aan, slonzige Lot! Helaas liep dit ook niet goed af en diende de volgende ontbijtridder zich al aan, een plaatje in fris bloemetjes overhemd! Langer dan twee meter, zodat we de bedrijfsruimte naar de winkel boven moesten verhuizen anders paste hij niet binnen. Dochter Sophie durfde alleen niet meer door de winkel als “de knapperd”er was, zo knap. Deze kanjer hield het even vol, maar het nachtleven won en kon ik op zijn FB pagina lezen dat ie “helemaal naar de kl#$te was aan het gaan op een bruut feest om vervolgens 5 minuten later aan de telefoon te hangen met bibberig stemmetje dat ie griep had ( terwijl de muziek op de achtergrond denderde) Beide partijen besloten ieders zijns weg te gaan en kregen we stilzwijgend de bedrijfsauto total loss weer ingeleverd…Tis weer goed met ‘m gekomen, het is heus een fijne knul. Op zoek dus weer naar verse bezorgers. En toen onze vriend kunstenaar Frits, als laatste in Schiedam, maakt de meest prachtige, écht beeldige beelden waar in de crisis weinig animo voor was, hem hebben moeten achterlaten na onze verhuizing , de reiskosten Schiedam-Groningen waren ietwat hoog.
De laatste afhaker onlangs, betreuren we nog steeds, ook geen raar verhaal over, gewoon, een hardwerkende fijne meid, maar met een meervoudige hernia werd in de auto zitten bijzonder lastig en om staand te rijden was ze weer te lang . Dus……weer op zoek naar die gezellige, vrolijke ZZP’ er, bezorgers, in bezit van eigen auto, behoeft geen dansdiploma of visakte, luisvrij wenselijk!
