Verwarring door volkoren aardappelen met lippenstift

Wat een verwarring, chaos hier, gekkenhuis gewoon, kom daar maar eens uit.
Net man Peter in totale verstomming gebracht door te melden dat ik nu écht eindelijk de perfecte kleur lippenstift heb gevonden. Welke kleur dan, vraagt ie nog lief, nog oprecht geïnteresseerd zelfs ( waar vind je nog zo’n man ?!). Ik antwoord dat het een kleur is die je bijna niet kunt zien, perfect dezelfde kleur als mijn lippen…Ik zag het licht bij hem uitgaan en met recht zou ik zo zeggen. Vandaag geen ontbijtservice dus te samen aan tafel, een zeldzaamhied!
Aan de ontbijtdis zitten we aan de volkoren boterhammen van mans hand, gelukkig de échte. Na gister het programma van de keuringsdienst van waarde over volkorenbrood weet je het nog maar niet zo net. Korte samenvatting: Wit is vaak bruin ofzoiets en meergranen geen volkoren, tarwebloem en tarwemeel is totaal verschillend en bruin brood is vaak witbrood met een moutmengseltje met als je mazzel hebt een handje vogelvoer erdoor gemikt, u snapt? Hoeveel volkorenmeel in een volkorenbrood moet bevatten is wettelijk vastgelegd, maar voor beschuit, knackerbrot, toastjes enz. mag de fabrikant het dan weer zelf weten maar mag het wel volkoren noemen, als het maar geen brood is, u bent er nog? Je mag je brood van haver tot gort vullen met knabbeltjes voor het konijn en het als “gezond” donkerbruin vermommen als zijnde volkorenbrood maar gebruik je teveel tarwebloem mag het meergranen, meergranen donker, oerbrood heten maar het blijft wittebroodfamilie.

Reuring weer alom in de broodbakwereld en de misleidde consument. Tis toch wat, zucht ik en smeer nog maar een sneetje eigenbaksel.
Volgende verwarring dient zich alweer aan in de vorm van meesterbakker Robert van B. ( doet ook iets met taartjes op tv op Zondag) die, lees ik in één van zijn bestsellende broodbakboeken, glashard neerpent dat je met louter desem géén brood kan bakken. Duhbluh? Nu heeft man Peter toch écht twee weekjes geleden een schitterend puur desembrood gebakken zie hier.

Rare wereld ben ik in beland, die broodbakwereld, één groot meelmysterie!
En dan eindigt deze verwarrende ontbijtsessie met zoon Stijn die met zware stem bloedserieus verkondigd dat ie denkt dat ie de aardappel in de keel krijgt. Pfff, lekker melig ochtendje, ik neem nog maar een fijn gemalen kop koffie, de koffie hé, niet het kopje om verwarring te voorkomen.

Lot