Liefdesbrood, romantiek vers op je bord

Je kan écht met geen mogelijkheid man Peter betichten van enige standaardvorm van romantiek. Nooit bloemen, nooit een verrassingsweekendje Parijs en de gang naar de juwelier was vooral in de beginperiode van onze “verkering”. Hmmm, ik bedenk me nu ook ineens dat er toen ook de heerlijkste gerechten op tafel getoverd werden en ik in katzwijm viel voor zijn excellente  kookkunsten. Salades met rosé gebakken eendenborst met frambozendressing en krokant uitgebakken spekjes. Grote sappige garnalen, die al een hele  nacht in een waanzinnige knoflook-peterselie-citroengrasprutje hadden staan marineren, het kon niet op! En oja: De prachtigste boeketten werden op het werk bezorgd, mijn collega’s stinkend jaloers natuurlijk. Kat in het bakkie, hij had me, charmeoffensief met succes afgerond, kan op zijn lauweren rusten pakt zijn koffer en trekt in, fait acclompi.

Maar ja, bezit van de zaak is het eind van het vermaak en sta ík nu met mijn peen en uien gezicht iedere dag achter het fornuis en mik ik iedere week zo’n in plastic gerold bosje rozen in mijn boodschappenkarretje bij de buurtsuper en troost mezelf met de gedachten dat er zo heel veel garnalen het leven nu nog hebben, mooi toch?

Ach..mijn nuchtere lieverd  staat nu weer in de keuken ons dagelijks brood voor het ontbijt voor te bereiden, dat is ook liefde!
En dan komt het: Buiten het “normale” gebakken brood toont hij een heel lief, rond brood op een snoezig bordje. Heeft ie speciaal, helemaal voor mij alleen gebakken zegt hij, met maanzaadjes, had ie vanmorgen bij de groothandel bij de inkoop voor de ontbijtservice een busje van meegenomen, omdat hij weet dat ik dat zo lekker vind, zegt ie, de schat. Pure romantiek zeg ik je! Pure romantiek!

Het recept voor dit liefdesbrood blijf ik je verschuldigd want er is 1 ingrediënt wat zich natuurlijk niet laat afwegen, namelijk de liefde…

Lot