Het avontuurtje van man Peter laat scheetjes DEEL 1
Hij doet altijd zo zijn best op al die heerlijke broden, tsja, dan gun je zo’n man wel een avontuurtje. Ze woont nu in het voorhalletje, geen probleem en dat flatuleren went ook wel, dat is zo zacht dat hoor je nauwelijks. Ze ruiken licht zuur, naar yoghurt. Alexis heet ze.
Welkom in de duistere wereld van zuurdesem dus! Wat dacht jij dan?! Geen recept voor een starter is het zelfde en op internet struikelt iedereen over elkaar heen om de echte enige juiste manier te verkondigen.
In het kort voor de niet broodbakkende mens (zoals ik, ben meer van het broodetende soort) : Voor zuurdesembrood heb je zuurdesem nodig i.p.v. gist.
Daar maak je een starter voor, het moederdesem, bloem en water en iets van fruit (?!), dat doe je in een pot. Dat komt als het goed is tot leven en heb je na een paar dagen een bubbelend prutje in een potje wat je ook nog af en toe eten moet geven. Nou ja, het moet niet gekker worden! Schijnt dan ook nog eens gebruikelijk te zijn het een naam te geven dus beginnen we voorzichtig met de letter A en hopen we dat we niet de letter Z aan te hoeven spreken na hele series mislukte beschimmelde prutjes. Dan schijnt het klaar voor gebruik te zijn en mik je een licht bruisend kwakje door je brooddeeg en heb je een zuurdesembrood geschapen.
Zo dus!
Zoals gezegd: Het is een eerste keer en het was een waar feest toen Alexis levensvatbaar bleek, helaas geen beschuit met muisjes in huis, kontje brood dan maar weer met een laagje roomboter.
Spannend, de komende dagen dus experimenteren en observeren.
Ik hou jullie op de hoogte over de vorderingen met de nieuwe huisgenote, het avontuurtje van man Peter en uiteindelijk hebben wíj het enige, echte, juiste recept natuurlijk en kan jij ook zo’n gezellig reutelende dame in pot in je halletje parkeren.
Lees hier Deel 2
